I kolejne pytanie z cyklu "Euforja doradza:
O co chodzi z technika nordic walking? Przecież to masz z użyciem kijów?
No właśnie. Stwierdzenie, że jest to marsz z użyciem specjalnych kijów ma prawo wywołać odczucie, że skoro to marsz, a większość z nas w życiu codziennym posługuje się też ta formą ruchu, to wystarczy mieć specjalne kije i maszerować i to cała technika. Niestety, są pewne niuanse, które robią wielką różnicę pomiędzy technicznym marszem nordic walking a marszem zwykłym.
Przyjrzyjmy się kilku z nich:
1. Sposób chodzenia
Krok zaczynamy od pięty. Co to oznacza w praktyce, ano to że jak stawimy krok to najpierw podłoża ma dotknąć pięta (uwaga palce starajmy się mieć jak najbardziej zadarte), następnie przetaczamy ciężar ciała przez śródstopie i wybijamy się z palców. Uwaga staramy się wybijać do przodu a nie do góry- to nie skok wzwyż! Pamiętajmy o zasadzie marszu, który mówi że zawsze jedna stopa utrzymuje kontakt z podłożem inaczej nasz ruch może być sklasyfikowany jako bieg a w nordic walking nie biegamy tylko maszerujemy.
Płaski długi krok. Czyli jak już zaczniemy od piety to nasz krok ma być jak najdłuższy, ale dopasowany do Twojej anatomii. A jak to określić? Zakładając ze nie masz żadnych większych ograniczeń ruchomości w obrębie kończyn i miednicy to twój krok powinien być tak długi jak...długość Twojego kija (prawidłowo dobranego!). Czyli aby sprawdzić jaki on powinien tak naprawdę być wystarczy położyć kije na podłożu i stanąć tak aby pieta była przy jednym końcu a a przy drugim końcu palce stopy i mamy to! Długi krok pozwoli Ci na wyrzeźbienie mięśni podudzi ud i pośladków ale tez jest potrzebny do kolejnych elementu prawidłowej techniki czyli do pracy ramion i sposobu wbicia kija.
2 Praca górnych partii ciała
Praca ramion. Możemy wyodrębnić 3 elementy pracy ramion. Wymach w przód, wymach w tył i wypuszczenie kija.
Wymachy w przód zaczyna się od przeniesienia dłoni z kijem do przodu i wbicia kija w powierzchnie. Pamiętajmy o tym aby wykonując ruch wbicia kija dłoń powinna być zaciśnięta na rękojeści kija i ma stanowić mocna bazę do odbicia się. Mocny uchwyt jest gwarantem nie tylko uzyskania właściwego wybicia i uruchomienia wszystkich partii mięśniowych ale tez gwarantem twojego bezpieczeństwa, gdyż niweluje sytuacje gdy kij wyślizgnie Ci się z ręki i zawędruje pod nogi powodując upadek. Ręka jest lekko ugięta. Uwaga lekko nie oznacza kąta prostego tylko raczej kąt mocno ostry w okolicach 170 stopni. Ramiona przy odbiciu podążają wzdłuż tułowia kierując się ku tyłowi. Mijamy staw biodrowy i powoli rozluźniamy uchwyt tak aby wymach był dłuższy a co za tym idzie wybicie mocniejsze. Cały czas pracuje obręcz barkowa pozwalając nam na przeniesienie ręki z kijem w tył. Na końcu wypuszczamy kij po odepchnięciu się od podłoża. Dzięki takiej technice uzyskujemy dodatkowe przyspieszenie i lepsze wybicie się.
3. Koordynacja ruchów
Połączenie pracy górnych partii ciała ze sposobem chodzenia da nam pełny ruch nordic walking. Co ważne jeśli prawa noga idzie do przodu to do przodu idzie również lewa ręka i co ważne maja to uczynić w tym samym czasie. Wtedy i tylko wtedy uzyskujemy właściwa koordynacje ruchów i płynny krok angażujący górne i dolne części ciała w sposób prawidłowy.
4. Ruch kija
Kąt wbicia kija jest istotnym elementem technicznie poprawnego chodu. Wbijamy kij w podłoże pod kątem ostrym oscylując mniej więcej w połowie długości naszego kroku. Czemu tak? Z prostej przyczyny prawideł fizyki która mówi nam o środku ciężkości. Jeśli będziemy przenosić ciężar ciała dokładnie na środek ciężkości to zdecydowanie odciążamy nasz kręgosłup i stawy kończyn dolnych. Aspekt zdrowotny działa wtedy w 100%. Co ważne, im bardziej oprzesz swój środek ciężkości o kije tym szybciej będziesz się poruszał i uruchomisz więcej mięśni. A to przełoży się dodatkowo na procesy metaboliczne organizmu i szybsze spalanie.